مددیر پروژه ملی مدیریت جنگل‌های هیرکانی : بحث گردشگری در این منطقه ساماندهی مناسبی ندارد و هجوم یکباره گردشگران تخریب و آسیب به محیط زیست را شدت می‌بخشد و باید برای ظرفیت گردشگری این منطقه برنامه ای جامع پیاده شود تا محیط زیست کمترین آسیب را ببینید.

به گزارش آقای تبلیغات: داریوش بیات تراکم گردشگرها در جاده و پارک های جنگلی را مخرب دانست و گفت: در جاده ای که دو طرف پوشش گیاهی داریم تا عمقی که در دسترس گردشگرها است، محیط زیست تحت تاثیر قرار می گیرد. پارک های جنگلی مانند سیسنگان، نور و غیره نیز هنگام هجوم گردشگران به این منطقه، خارج از ظرفیتشان مورد استفاده قرار می گیرند و البته این شلوغی پای گردشگران به مناطق بکر را نیز باز می کند که این اتفاق نیز آسیب هایی به همراه خواهد داشت.»

وی درباره این آسیب ها افزود: کوبیدگی خاک یکی از مهمترین اتفاق ها در هجوم گردشگر به مناطق جنگلی است. این اتفاق منجر می شود که آب به به درون خاک نفوذ نکند و نفوذ پذیری خاک کم شود. همچنین میزان تنفس ریشه ها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه رشد درختان نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر پوشش کف جنگل ها که گیاهان علفی هستند آسیب می بیند و از بین می رود.

او در توضیح این آسیب ها ادامه داد: این آسیب ها تجدید حیات جنگل را با مخاطره مواجه می سازد. برگ هایی که از درختان می ریزند دیگر قادر به جوانه زدن و رشد مجدد درخت نمی شوند. این اتفاق باعث می شود در مناطقی که گردشگرها به طور متراکم حضور دارند سن جنگل ها بالا برود و ما پوشش گیاهی جوان را از دست بدهیم. جنگل ها نیز مانند جامعه نیاز به هرم سنی دارند و اگر در نقطه ای عمر درختان بالا رود و درختان جدید و کم سن وجود نداشته باشد، پایداری از بین می رود و اکوسیستم تحت تاثیر قرار می گیرد.

داریوش بیات با اشاره به راهکارهای حفاظت از منابع محیط زیست در برابر هجوم گردشگران گفت: ظرفیت گردشگری منطقه باید مشخص شود تا از هجم تخریب ها کاسته شود. همچنین باید تراکم حضور گردشگران از روی برخی نقاط برداشته شود و فرهنگ حضور آنها به صورت طبیعت گردی در آید. حضور با تعداد کمتر، بدون وسیله نقلیه و با رعایت نکات محیط زیستی راهکار کمتر کردن آسیب به محیط زیست این منطقه است.

انتهای پیام/

منبع: مهر