در جهان کنونی کودکان در خانه و کنار خانواده هم مجبور به استفاده از رسانه هستند و تلاش و تقلای بسیاری از والدین امروزی این است که کودکان شان را بیشتر با انواع رسانه ها مأنوس کنند تا احتمالا در محیط های کوچک آپارتمانی دقایقی آسایش پیدا کنند و به امور دیگرشان بپردازند. شاید برای بسیاری از شهرنشینان دیدن این تصویر که پدر یا مادری آخرین مدل ها از گوشی هوشمند خود را به فرزندش سپرده تا او در محیط گرافیکی و مجازی بازی کند و رویاهایش را بسازد تصویر غریبی نباشد.

رسانه جزء لاینفک زندگی کودکان

تلویزیون، بازی های دیجیتالی (در گوشی های تلفن و کنسول های بازی) و سرگرم شدن کودک در اینترنت بخش جدایی ناپذیری از زندگی کودکان جهان امروز است و به موازات اینکه دولت ها برای توسعه فناوری های اطلاعات سرمایه گذاری می کنند سهم کودکان هم از مصرف رسانه ها بیشتر می شود.

این گزارش هم قصد ندارد به تقبیح صرف یا تشویق مفرط این موضوع بپردازد که کودک باید از رسانه ها استفاده کند. به طور حتم کودکی که از رسانه استفاده می کند ظرفیت های بیشتری از او -به طور بالقوه- می تواند شکوفا شود نسبت به کودکی که هیچ گاه در معرض رسانه ها قرار نگرفته است. (حداقل در جهان امروز این گزاره صادق است) این وضعیت حالت متقابلی هم دارد یعنی اگر کودک بدون کنترل و با هدف سرگرم شدن با رسانه ها مأنوس شده باشد تا والدینش به آسایش لحظه ای برسند می تواند صدماتی دربر داشته باشد چرا که کودک در زمره مخاطبانی است که در برابر رسانه ها نمی تواند از خود محافظت کند و ذهن او مرزهای واقعیت و تخیل را نمی تواند تفکیک کند و قرار گرفتن کنترل نشده مقابل رسانه ها می تواند بدون عواقب نباشد.  

بنابراین امروز که روز جهانی کودک است در نوشتار پیش رو از منظر بعضی تحقیقات رسانه ای تأثیراتی که رسانه بر کودک می گذارد مورد بررسی قرار می گیرد

منبع : خبرگزاری مهر