شکل جدید آسیب‌ و تهدید کودکان کار در قالب «اعتیاد» و «آزارجنسی» در حالی نمایان شده که در این بین نبود آمار واقعی و اختلاف آماری۴ میلیونی، خود به آسیب ومانعی در برنامه ریزی تبدیل شده است.

آقای تبلیغات : «کودک کار» واژه غریبی نیست؛ آسیبی که در سطح جامعه به شکل‌های مختلف مشاهده می‌شود اما آنچه که نمود بیشتری از کودک کار دارد حضور این افراد بین خودروها و چهارراه‌های شهر است؛ کودکانی که بعضا حتی نوزادی هم در آغوش دارند و از آن به عنوان ابزار عاطفی برای کسب درآمد استفاده می‌کنند. کودکان و نوزادانی که هر دو قربانی سیاست‌های ناکارآمد پیشگیری و ساماندهی هستند و از بد روزگار واژه «کار» را با خود یدک می‌کشند.

به اعتقاد فعالان حقوق کودکان کار، این روزها شکل جدیدی از معضلات کودکان کار نمایان شده؛ حتی شرایط پیدایش کودکان کار و تعریف این آسیب اجتماعی طی سال‌های اخیر در حال تغییر است؛ اگر تا چندسال پیش آسیب‌های تغذیه نامناسب، محرومیت از سوادآموزی و شرایط اقتصادی نامناسب کودکان کار را تهدید می کرد اما امروز وجوه پنهانی چون «اعتیاد» و «آزار جنسی» در بین این کودکان رخنه کرده است.

در همین رابطه هادی شریعتی یک فعال حقوق کودک کار در گفتگو با مهر درباره تعریف کودکان کار می گوید: طبق کنوانسیون حقوق کودک که به عنوان معتبرترین سند حقوقی شناخته می‌شود و ایران نیز از سال ۱۳۷۲ به این کنوانسیون ملحق شد، هر فرد شاغل زیر ۱۸ سال، کودک کار محسوب می شود و این افراد نباید در مشاغل سخت به کار گرفته شوند.

وی افزود: متاسفانه آمار صحیحی از تعداد کودکان کار و آسیب‌هایی که آنها را تهدید می‌کند وجود ندارد؛ طبق اعلام مراجع دولتی حدود ۳ میلیون کودک کار در کل کشور فعالیت دارند در حالی‌که پژوهش‌ها و تحقیقات سازمان‌های مردم نهاد از وجود بیش از ۷ میلیون کودک کار در کشور حکایت دارد؛ ضمن اینکه طبق اعلام مراجع دولتی، این آمار در تهران حدود ۲۰ هزار نفر است. 

انتهای پیام/

منبع: مهر