بعد از جنگ جهاني دوم و در دهه‌هاي ١٩٥٠ و ١٩٦٠ نخستين ايرانيان به كانادا مهاجرت كردند. در مقايسه با ديگر ملت‌های دنيا، ايراني‌ها بيشتر بابت پيوندهاي خانوادگي و داشتن عضوي از فاميل در كانادا به اين كشور مهاجرت مي‌كردند. با اين اوصاف در انتهاي جنگ جهاني دوم تنها دوجين ايراني در كانادا ساكن بودند. جنگ جهاني دوم شمار زيادي مهاجر را راهي كانادا كرد. در ميان اين جمعيت قابل‌توجه، نشاني از ايرانيان ديده نمي‌شود. تا اواخر دهه ١٩٦٠، در هر سال به تعداد ايرانيان كانادا بين ١٠ تا صدنفر افزوده شد. اما نخستين موج واقعي مهاجرت ايرانيان به كانادا در دهه ١٩٧٠ به اين كشور رسيدند. در اين دوره شمار ايرانيان كانادا از سالانه صدنفر به سالانه ٦٠٠ نفر افزايش يافت.

جنگ هشت‌ساله ايران و عراق نيز يكي از دلايل مهم افزايش شمار مهاجران ايراني تا ابتداي دهه ١٩٩٠ به كانادا بود. تا اواخر دهه ٩٠، بخشي از ايرانياني كه كانادا را به‌عنوان مقصد مهاجرت انتخاب مي‌كردند، دلايل اقتصادي داشتند و بابت تجارت و بازرگاني به اين كشور مهاجرت مي‌كردند. داشتن پاسپورت قوی مانند کانادا برای یک ایرانی، امکان تجارت گسترده تر ار فراهم می کند. هرچند که تحصیل فرزندانش در بهترین دانشگاه های کانادا مانند مک گیل شانس موفقیت بیشتری را برای خانواده او چه در ایران چه در کانادا فراهم می کندو نسلی جدید با پشتوانه مالی و علمی خوب را رقم زد.

در سال‌هاي اخير ايرانياني كه به كانادا مهاجرت مي‌كنند از تحصيلات عالي و توانايي راه‌اندازي كسب‌و‌كار برخوردارند.

حدود 80 درصد ایرانی ها زبان فارسی را زبانی که در خانه صحبت می کنند اعلام کرده اند که این مسئله هم جنبه ی مثبت دارد و هم جنبه منفی، طرف مثبتش این است که امکان ارتباط نسل ها و امکان ارتباط فرهنگی ایجاد می شود جنبه ی منفی اش این است که افراد با زبان انگلیسی کمتر و دیرتر آشنا می شوند و امکان جا افتادنشان در کشور میزبان کندتر و سخت تر می شود.ایرانی ها یکی از بهترین گروه های مهاجر هستند که درصد بالایی از آنها انگلیسی صحبت می کنند و تنها 8 درصدشان انگلیسی صحبت نمی کنند.

در کانادا به سنت‌های ایرانی احترام گذاشته می‌شود. در شهرهای بزرگ کانادا چندین روزنامه به زبان فارسی منتشر می‌شود و کتاب‌فروشی و فروشگاه‌های متعددی با فروشندگان فارسی زبان در این شهرها وجود دارد. در هر سال، برگزار شدن آیین‌های نوروز و چهارشنبه سوری در شهرهای کانادا هزاران نفر از ایرانیان را گرد هم می‌آورد. وجود بازارها، فروشگاه‌های فیلم و مراکز فرهنگی ایرانی نشانه سرزندگی جامعه ایرانیان است. وجود این مراکز فرصتی برای گردهمایی ایرانیان و پرداختن به فعالیت‌های فرهنگی است.