در سال گذشته جلبکهای سبز و بدبو سواحل فلوریدا را گرفتند و سمومی را آزاد کردند که ماهی و صدفها را از بین برده و سبب ابتلای افراد به بیماریهای مختلف شد.
"شکوفایی جلبکی" الگال بلوم، فرماندار فلوریدا را وادار به اعلام وضعیت اضطراری کرد و همچنین اعلام شد که بسط یافتن این جلبکها میتواند سبب بروز آسیبهای گسترده اقتصادی نیز بشود.
شکوفایی جلبکی به معنی رشد آنی یا انباشت در تعداد جلبکها در یک سیستم زیستآبی بوده و منحصر به محیطهای دریایی نیست و ممکن است در آبهای شیرین نیز رخ دهد. به طور معمول تنها یک یا تعداد اندکی از گونههای فیتوپلانکتون درگیر فرایند شکوفایی جلبکی هستند.
با توجه به تحقیقات جدید، اگر تغییرات آب و هوایی کنترل نشود، ما شاهد شکوفایی جلبکی در امتداد سواحل و دریاچه ها خواهیم بود و این بدان معناست که تغییرات اقلیمی نه تنها بر میزان ذخایر آب تاثیر گذاشته و باعث ایجاد خشکسالی میشود، بلکه بر کیفیت آن نیز تأثیر خواهد گذاشت.
یک پژوهش که در Science منتشر شده نشان میدهد که در آینده، باران و طوفانهای شدید، مقدار قابل توجهی از مواد مغذی مثل نیتروژن را به رودخانهها و آبهای ساحلی روانه میسازند. نیتروژن برای جلبکهای کوچکی که فیتوپلانکتون نامیده میشود منبع تغذیه محسوب شده و هنگامی که روانه ساحل شوند، سبب شکوفایی جلبکی مانند آنچه که در سواحل فلوریدا رخ داد، میشود.
محققان با استفاده از چندین مدل آب و هوایی و پیش بینیهای مختلف نشان دادند که تا پایان قرن بیستم رواناب نیتروژن در قاره آمریکا افزایش مییابد.
نیتروژن از منابع گوناگون به آبراهها می رسد: برای مثال کشاورزان از آن برای کشت محصولات کشاورزی استفاده می کنند، حیوانات و انسانها آن را به طور طبیعی در معده خود تولید میکنند و هنگامی که سوختهای فسیلی را می سوزانیم، ترکیبات نیتروژن تولید می شوند.
هر بار که باران میآید، این نیتروژن زیاد (و مواد مغذی دیگر مانند فسفر) از خاک و هوا به رودخانهها، دریاچهها و آبهای زیرزمینی و در نهایت به دریا روانه میشوند.
در اینجا نیتروژن میتواند آسیب بزرگی ایجاد کند زیرا نه تنها سبب تجمع جلبکها میشود، بلکه وقتی که این جلبکها میمیرند، ته نشین شده و با استفاده از اکسیژن تجزیه میشوند.
این اتفاق سبب کمبود اکسیژن در این مناطق شده و بنابراین ماهیها و صدفها نمیتوانند در آنجا زنده بمانند.
در نهایت شکوفایی جلبکی بر صنعت ماهیگیری تاثیر گذاشته و میلیونها دلار خسارت به بار میآورد و بر میزان آب آشامیدنی نیز تاثیر منفی میگذارد.
شکوفایی جلبکی و "مناطق مرده" dead zones فقط مختص آمریکا نبوده و در حال افزایش است.
جمعیت جهان با تمام زبالههای غنی از نیتروژن در حال افزایش بوده و کشاورزی نیز گسترش یافته و تشدید میشود.در نتیجه ما نیتروژن بیشتر و بیشتری به محیط زیست میرسانیم.
برای این مطالعه، محققان در استنفورد و پرینستون میخواستند بدانند که چگونه تغییر آب و هوا بر جاری شدن نیتروژن و همچنین کیفیت آب تاثیر میگذارد.
محققان در این پژوهش 21 مدل مختلف آب و هوایی را بررسی کردند تا ببینند که چگونه بارش باران تا اواسط قرن و تا سال 2100 تغییر خواهد کرد.
به گفته این محققان اگر هیچ کاری برای مقابله با تغییرات اقلیمی انجام ندهیم، احتمالا بارندگی بیشتری در هر نقطه از ایالات متحده، به جز در منطقه تگزاس خواهیم داشت.
همچنین به احتمال زیاد شاهد طوفانهای شدیدتری به ویژه در غرب و شمال شرق آمریکا بروز خواهیم بود.
محققان در این پژوهش دریافتند که حتی اگر مقدار نیتروژنی که ما به محیط وارد میکنیم افزایش نیابد و ما برای مقابله با این مشکل هیچ کاری انجام ندهیم، افزایش باران، نیتروژن بیشتری را به آبهای سطحی وارد خواهد کرد.
محققان این پژوهش اظهار کردند: اگر بخواهیم نتایج این پژوهش را در یک جمله خلاصه کنیم باید گفت که ما در حال حاضر در آمریکا همانند بسیاری از نقاط جهان، با مشکل نیتروژن مواجه هستیم و این روند به سمت بدتر شدن میرود چرا که بارش باران در حال افزایش است.
عوامل دیگری مانند افزایش دما نیز میتواند این شرایط را بدتر کند زیرا به عنوان مثال جلبکها در هوای گرم سریعتر رشد میکنند.
اما محققان در این مطالعه صرفا به موضوع بارندگی پرداخته و برای بررسی دمای هوا نیازمند انجام پژوهش دیگری هستند.