به هنگام تعریف لغت " مدیریت" ، ذهن انسان ها به سمت اعمال قدرت کشیده می شود، ولی از نظر کارمندان آگاه امروزی که به مدیریت امور خود می پردازند، مدیریت نوعی فرآیند است که نیازمند همکاری تمام اعضای گروه می باشد.

با آقای تبلیغات همراه باشید.

سازمان های موجود در عصر صنعتی سابق، سیستم مدیریتی که مدیران در رأس کارمندان قرار داشتند را اتخاذ می کردند و تمام قدرت تحت کنترل روسا بود، چرا که سازماندهی و کنترل کارکنان در دست این افراد بود. می توان اظهار داشت که در آن دوره، دستورها از سمت افرادی که در رأس  سیستم قرار داشتند وضع می گشت.

اما در عصر حاضر هر فرد اموری که از سوی مدیران به آنها سپرده شده اند را مدیریت می کنند و از آنجایی که کارکنان ارتباطات استراتژیکی را با شرکاء، عرضه کنند گان و مشتریان ایجاد می نمایند، پس امر مدیریت نمی تواند فعالیتی یک طرفه در نظر گرفته شود.

مدیریت امری فراتر از فعالیت های ساده ایست که مدیران در جهت بکار گرفتن کارکنان انجام می دهند. امروزه افراد خود می توانند امور و همچنین زمان خود را مدیریت نمایند و این امر نیازمند دستور و کنترل مدیران نمی باشد. از این رو، فعالیت های مدیریتی معنای متفاوتی نسبت به نقش مدیران پیدا کرده است.

در سازمان های مدرن پسا صنعتی ، تمام کارکنان نیازمند مهارت مدیریت می باشند، به گونه ای که اعضای تیم از سیستم های پیچیده ی کارآمد در جهت مدیریت امورشان بهره می گیرند و عملکرد خود را به شکل دقیقی ارزیابی می نمایند . این نوع از کارکنان، دیگر نیازی به وضع دستورات ندارند و به وظایف خود واقف می باشند. می توان اظهار داشت که این مقاله سعی در معرفی نقش مدیران در قرن بیست و یکم وهمچنین معرفی فرایند نوین مدیریت را دارد.

معنای واژه ی مدیریت در کسب دست آورد های ارزشمند خلاصه می گردد. به عبارت دیگر، مدیریت به معنای سازماندهی صحیح و تشخیص اهداف مناسب و همچنین اتخاذ بهترین ابزار در جهت کسب دستاورد ها است . برای مثال، زمانی که افراد به اولویت بندی امور خود می پردازند، در واقع مدیریت زمانی را پیش گرفته اند .اولویت بندی در حقیقت به عنوان تصمیم گیری در خصوص دست یابی به اهداف ویژه و فعالیت های حائز اهمیت است. برخی بر این باورند که مدیریت همانند سرمایه  گذاری می باشد و این فرآیند نیازمند اختصاص دادن زمان، دانش و تجارب است. بدون شک مدیریت زمان کارکنان بدون کنترل مدیریت نیز انجام پذیر است. طبق نیاز جامعه و صنعت عصر روز، مدیریت به شکل پسا صنعتی مبدل گشته است و تمام روسا می بایست که روند سنتی مدیریت را از نو تغییر دهند. عملکرد مدیران عصر صنعتی به گونه ایست که مدیران در رأس سازمان ایده می دهند و کارکنان به عنوان زیر دستان به انجام آن می پردازند ولی در عصر پسا صنعتی، مدیران و کارمندان خود مسئول امورشان می باشند و به ایده پردازی اهمیت می دهند .

علاوه بر این، مدیران نوین نیازمند کارکنان خود جوشی می باشند که امور بیشتری را در دست گرفته اند و این نوع از مدیران همزمان نقش سرمایه داران، مشتریان، مربیان و همچنین شرکا را بر عهده دارند.

در عصر صنعتی، مدیران کنترل امور را بدست می گرفتند ولی در عصر پسا صنعتی، مدیران به عنوان بهبود دهندگان امورعمل می کنند. به عبارت دیگر، امور برنامه ریزی، سازماندهی، راهنمایی و کنترل به فعالیتی مشترک بین کارکنان و روسا تبدیل گشته است و سازماندهی تمام امور دیگر پیچیدگی امور سابق را ندارد.

علاوه بر این، اغلب مدیران به حمایت وضعیت موجود می پردازند و مانع بروز نوآوری می گردند . با در نظر گرفتن این مهم که مدیران مهم کسب اهداف را نباید فراموش نمایند ، می توان اظهار کرد که نوآوری باید جزو یکی از مهمترین اهداف مدیران باشد.

به بیان دیگر، نوآوری نیازمند قدرت است و کارکنان با بدست گرفتن امور و همچنین تصمیم گیری در خصوص فعالیت های شان می توانند به درستی کنترل تمام امور را به عهده بگیرند و به بهبود سازی وضعیت صنعتی، تجاری و اقتصادی بپردازند. 

تهیه و ترچمه : واحد دیتای هلدینگ بین المللی سمین