سفر به اعماق آمازون

بخشی از سفرنامه دکتر حسین ناصری

جرقه این سفر هنگامی خورد که برای نشست هیئت ایران و برزیل به شهر سائوپائولو دعوت شدم در ذهن من زده شد و پیشنهاد دوست گرامی ام آقای یاوری جهت سفر به جنگل های آمازون را با اشتیاق پذیرفتم و پس از نشستهای اقتصادی دوجانبه ایران و برزیل که طی جلسات مختلف در شهرهای سائوپائولو و ریودی جانیرو برزیل برگزار شد با پروازی حدود پنج شش ساعته به شهر مانائوس و سپس از طریق راه زمینی به منطقه ای محلی از آمازون و در نهایت از طریق رودخانه آمازون و به وسیله قایق به منطقه جنگلی هماهنگ شده رفتیم.

جنگل های آمازون طبیعت وحشی و منحصر به فرد خودش را دارد؛ وسعت آن پنج برابر خاک ایران است و رود آمازون رودی عظیم با طول حدود هفت هزار کیلومتر و عرض بین 40 تا 100 کیلومتر است که واقعاً شگفت انگیز است.

بومیان این مناطق از نژادهای مختلفی هستند که گاه برای زنده ماندن و تصاحب زمین به شیوه قرن ها پیش با هم می جنگند.

هنوز انسان هایی در این جنگل ها زندگی می کنند که به روش هزاران سال پیش خودشان را استتار میکنند و از فن آوری، ماشین و زندگی مدرن اطلاعاتی ندارند. به شیوه کاملاً سنتی دارو و غذای خود را تهیه می کنند. هنوز پوشش خاصی ندارند و ...

این سفر سراسر خطر بود و برای همین ما فرم های تعهد مربوطه را پر کردیم و در همه حال در معرض خطر حمله حیوانات وحشی، حشرات سمی و حتی مردم مناطق بودیم که البته گاید محافظ مخصوص را در استخدام داشتیم که ما را هدایت می کرد.