این ورزشکار با پایان مسابقات قهرمانی باشگاه‌ها وارد، تمرینات خود را ادامه می‌دهد تا برای ثبت رکوردی جدید در مسابقات آینده دورخیز کند.

در حال نزدیک شدن به رکوردهای مدنظرم هستم

در مرحله نهایی قهرمانی باشگاه‌ها هم‌چون دو مرحله قبل رکورد ملی را جابه‌جا کردم و به رکوردهای بالاتر از ۴ متر که مد نظرم است، نزدیک می‌شوم. امیدوارم در مسابقات بعدی هم این روند را پیش بگیرم. اکنون هم  به فصل آماده‌سازی وارد شده‌ایم و تقریبا هیچ مسابقه‌ای برگزار نمی‌شود، با این حال تمریناتم را ادامه می‌دهم و امیدوارم رییس فدراسیون که بیستم مهر انتخاب می‌شود، برای دوومیدانی‌کاران برنامه‌های خوبی داشته باشد و حمایت‌مان کند. ‌

در این مدت هم فدراسیون دوومیدانی بابت هر رکوردشکنی به من ۵ میلیون تومان پاداش داد، کمیته ملی المپیک هم از من و چند ورزشکار دیگر تقدیر کرد و باشگاه‌ پلیمر خلیج فارس هم حمایتم کرد یعنی این سه حامی را داشتم.

بلندپروازترین دختر ایران؛ لقبی که دوستش دارم

قشنگ‌ترین لقبی که بیش‌تر از همه هم تکرار شد، بلندپروازترین دختر ایران بود. البته خودم این را روی خودم نگذاشته ام و بقیه برایم‌ انتخاب کرده‌اند اما از آن استقبال می‌کنم. در اهدافم هم بلندپرواز هستم یعنی هیچگاه حد خاصی برای خودم در نظر نگرفته ام و راضی نبوده‌ام، بلکه همیشه هدف و برنامه‌ام این بوده که به بهترین جای ممکن برسم.  

مردم‌ در فضای مجازی من را دیدند

رکوردشکنی‌هایم در فضای مجازی خیلی دیده شد و مردم لطف داشتند. در این سه مسابقه هر بار رکورد زده‌ام و بقیه نباید انتظاری جز این داشته باشند. البته هر مسابقه شرایط خاصی دارد، مثلا در جایزه بزرگ نتوانستم پرش خوبی ثبت کنم و حذف شدم اما در قهرمانی باشگاه‌ها رکورد زدم. خوشخبتانه بدنم در سه مسابقه اخیر خیلی خوب بود و رکورد زدم. انتظارات هم بالا رفته و من سعی می‌کنم انتظار مردم و بیش‌تر انتظار خودم را برآورده کنم.  

دوست ندارم گله و شکایت کنم

سه رکورد زده‌ام، آنقدر دیده شد و خوشحال هستم که دوست ندارم از کسی گله و شکایت کنم اما آن اوایل که مسابقه می‌دادم خیلی از رکورشکنی‌هایم دیده نشد، در خیلی از اعزام‌های بین المللی نادیده گرفته شدم و اسم من در فهرست خیلی از اعزام‌ها نبود اما اکنون با توجه به رکوردی که زده‌ام خوشحال و امیدوار هستم که در مسابقات و اعزام‌های اینده نه تنها جز اعزامی‌ها باشم بلکه به این چشم نگاهم کنند  که شانس کسب مدال هستم.

قشنگ‌ترین خاطره‌ام پایان خوب لیگ است

با وجود خستگی و فاصله کمی که بین مسابقات بود، توانستم لیگ را با یک رکورد خوب به پایان برسانم. تا به حال اتفاق نیفتاده بود که سه مسابقه را با سه رکورد ملی پشت سر بگذارم به همین دلیل در مراسم اختتامیه مسابقات حس خیلی خوبی داشتم. از طرفی آقای محسن ربانی (مربی میرزاطبیبی) هم به گونه‌ای نتیجه زحمت‌هایش را دید که از این نظر هم خیلی خوشحال بودم.  

یکی از شانس‌های من حضور آقای ربانی کنارم بود که من را بدون هیچ‌ چشم‌داشتی در این مسیر همراهی کرد. وقتی تازه شروع کرده بودیم کسی من را جدی نمی‌گرفت و دیده نمی‌شدم‌ اما آقای ربانی با توجه به پتانسیلی که در من دید، تلاش کرد و در این پنج سال از هیچ زحمتی دریغ نکرد تا به اینجا برسم.  

این شروع راه است

 از اول راه می‌دانستم که برایم اتفاقات خوبی می‌افتد و رکوردهای خوبی ثبت‌می‌کنم که همین انگیزه زیادی به من می‌داد. البته هنوز به جایی که می‌خواهم، نرسیده‌ام اما پتانسیل زیادی در خودم می‌بینم، تازه شروع راه است و امیدوارم که بهتر از این کار کنم.  

در پایان از کسانی که حمایتم کرده‌اند تشکر می‌کنم؛ دیده شدن توسط مردم،  حس جدیدی بود، خیلی خوشحال شدم و انگیزه زیادی گرفتم. از آقای ربانی و کسانی که همیشه همراهم بودند و حمایتم کردند هم تشکر می‌کنم.