7می سال 2014 میلادی اریک لارسن و رایان واترز دو مکتشف قطب ، پس از طی بیش از ۸۰۰ کیلومتر در طول ۵۳ روز توانستند به باریک ترین یخ های قطب شمال برسند. آنها در طول مسیر خود حدود ۶ کیلومتر را شنا کرده و باقی مسیر را در خشکی سپری کرده اند.

با مدیر ماجراجو همراه باشید.

لارسن به تازگی گفته که خیلی ها تصور می کردند که این سفرِ به واقع دشوار، آخرین تلاش آنها برای رسیدن به مناطق منجمد قطب شمال باشد. وی همچنین در رابطه با سفر خود کتابی با عنوان «یخ باریک: آخرین تلاش حماسی در قطب شمالِ در حال ذوب» نیز منتشر کرده و همه رویدادهایی که در طول سفر با آن مواجه شده اند را شرح داده است.

تیم دو نفره آنها دو سورتمه پر از ابزار و ملزومات سفر به همراه داشته اند که هر کدام حدود ۱۴۵ کیلوگرم وزن داشته. شاتگانی که عکس مشاهده می کنید نیز به منظور پیشگیری از خطرات احتمالی و حمله حیوانات همراهشان بوده که اتفاقا در روز پنجم به کارشان آمده است. آنها در همان روزهای ابتدائی سفر با دو خرس مادر و توله اش مواجه شده اند که برای ترساندن و فراری دادن آنها، از این تفنگ بهره گرفته اند.

مسیر آغازین سفر ناهمواری های بسیاری داشته به طوری که آنها در طول ۵ روز فقط توانسته بودند ۱۱ کیلومتر را طی نمایند

شکاف هایی که در یخ های مسیر ایجاد شده بود، عبور و پریدن را برای آنها دشوار می کردند و موجب می شدند تا با سرعت کمتر و مشقت بیشتر به راه خود ادامه دهند.

آنها گاهی مجبور بودند تصمیم بگیرند که آیا چند ساعت خود را برای عبور از اطراف موانع سپری نمایند یا سختی صعود و بالا رفتن را تحمل کنند.

لارسن بیان داشته: «ما مدام با این دو راهی مواجه می شدیم و تنها چیزی که با صدای بلند به خود می گفتیم این بود که قاطع و با اعتماد به نفس باش و مسیر امن را انتخاب کن؛ زیرا در آن زمان ها، اتخاذ تصمیم نادرست هم بسیار بهتر از عدم تصمیم گیری بود.» مدیر ماجراجو / ماجراجوی ایرانی

دمای زیر ۳۰ تا ۴۰ درجه در این مسیر بسیار عادی بود و بادهای سرد و طوفان های خوفناک نیز سرمای محیط را دو چندان می کرد

تمامی لباس ها در اثر برف یا بخار ناشی از تنفس یخ می زدند.

لارسن برای توضیح شدن سختی و سرمایی که در قطب شاهده آن بوده گفته: «اگر دوست دارید بدانید سفر به قطب شمال چگونه است، توصیه می کنیم وان حمام را با آب یخ پر کرده و به مدت ۱۲ ساعت درون آن بنشینید و به یک صفحه سفید و خالی خیره شوید.»

وی همچنین ادامه داده که: «باد و برف به قدری زیاد است که نمی توان به درستی مسیر پیش رو را مشاهده کرده و راه را پیدا کرد. گفته می شود که قطب شمال بسیار زیباست اما من دلم می خواست وقتی آنجا بودم بتوانم این زیبایی ها را از نزدیک شاهد باشم.»

در روزهایی که شانس با آنها یار بوده، می توانسته اند چندین ساعت روی سطح صافی از برف و یخ اسکی کنند.

لارسن اظهار داشته که وسایل و ملزوماتی که همراه داشته اند از دو سفر پیشین به قطب سبک تر بوده است.

آنها شب را در چادر اقامت می کرده اند و به وسیله تلفن ماهواره ای، تجربه روزانه خود را در شبکه های اجتماعی با افرادی که پیگیر فعالیت هایشان بوده اند، به اشتراک می گذاشته اند.

در روز آخر آنها حدود ۱٫۵ کیلومتر را در آب های جاری شنا کرده اند. سختی این امر در این بوده که مجبور بوده اند ساک وسایلشان را نیز با خود روی آب حمل کنند.

لارسن در رابطه با پایان مسیر گفته که خلاف انتظارشان بوده زیرا نمی توانسته اند در قطب جشن بگیرند. آنها هواپیما درخواست می کنند تا از آنجا خارج شوند.

هنگامی که هواپیما از زمین برخواست من به آن یخ ها نگاه می کردم – یک مکان فوق العاده خاص که در هیچ کجای دنیا نمی توانید نمونه آن را تجربه کنید

او همچنین بیان داشته که: «استفاده از عبارت آخرین سفر به یخ های کم ضخامت قطب کمی زیرکانه محسوب می شود اما باید اذعان داشت که هیچ کدام از کاوشگرها نتوانسته بودند خود را به این قسمت از زمین برسانند.»