کیوی در ابتدا، یک گیاه بومی در جنوب چین
بود که در اوایل قرن بیستم به نیوزیلند آورده شده و در آن‌جا به صورت تجاری کشت آن
آغاز شد.
این میوه دارای مواد غذایی بالا و در
صد کالری بسیار پایینی است که از این‌رو می‌توان آن را در رده میوه‌های بسیار مفید
قرار داد.
کیوی را منبعی غنی از ویتامین C می‌دانند
و حتی مقدار ویتامین C
آن را از پرتقال نیز بیشتر دانسته اند.
جالب است بدانید در هر ۱۰۰ گرم کیوی ۴۷
کالری وجود دارد و از جهت میزان کالری هم ردیف با زردآلو و نارنگی قرار گرفته است.
از طرفی مقدار پتاسیم این میوه را از
موز بیشتر می‌دانند و می‌گویند کیوی از میزان منیزیم بسیار بالایی برخوردار است و
به همین دلیل نیز امکان ابتلا به بعضی از سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
شاید ندانید اما، کیوی در خود مس، آهن
و فسفر را نیز جای داده است.
حکایت انتخاب نام برای میوه کیوی
نام کیوی را از نام گونه‌ای پرنده زیبا
گرفته اند که در نیوزیلند نام پرنده ملی را به یدک می‌کشید و در نهایت در دهه شصت
میلادی این نام به میوه کیوی داده شد و آن را پرنده کیوی نامیدند.
طبع کیوی چیست؟
کیوی میوه‌ای با خواص و کاربرد‌های بسیار
زیادی است و طبع آن را سرد و تر می‌دانند.
اما جالب است بدانید؛ هرچه طعم میوه کیوی
به سمت شیرینی برود طبع کیوی نیز گرم‌تر می‌شود و در واقع میزان شیرین بودن میوه کیوی
با گرمی طبع کیوی با هم رابطه مستقیم دارند.
کیوی سبب کاهش دمای بدن افراد می‌شود و
جسم را سرد می‌کند.
میوه کیوی به بدن رطوبت می‌دهد و از این
رو گزینه مناسبی برای افراد با طبع گرم و خشک است.
اما از طرفی افرادی با طبع سرد و تر،
ممکن است دچار مشکل شده و بدنشان در هنگام مصرف کیوی واکنش نشان بدهد.
بهترین مصلح برای میوه کیوی؛ عسل و
گلانگبین یا ترکیب گلبرگ‌های تازه گل سرخ با عسل است.