به گزارش سایت رسمی دکتر حسین ناصری،به نقل از خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس به نقل از گاردین، حراجی «ساته بیز» بالاترین قیمت گذاری برای تابلویی از یک استاد قدیمی را با مبلغ ۸۰ میلیون دلار اعلام کرد.
شرکت فروش آثار هنری «ساته بیز» تابلویی پرتره اثر «بوتیچلی» مربوط به ۵۵۰ سال پیش را که در اختیار یک مجموعه دار خصوصی بوده را با مبلغ ۸۰ میلیون دلاری زیر چکش حراج می گذارد.
پرتره ساندرو بوتیچلی از یک مرد جوان ثروتمند و خوش چهره، که به عنوان یکی از بزرگترین نقاشی های دوره رنسانس در تملک یک مجموعه دار خصوصی بوده، قرار است با تخمین بیش از ۸۰ میلیون دلار (۶۳ میلیون پوند) به حراج گذاشته شود.حراجی «ساته بیز» (Sotheby’s) گفت که این بزرگترین تخمین برای یک استاد قدیمی نقاشی است که تاکنون انجام گرفته، و نشان دهنده اهمیت و نادر بودن آن است.
«جورج واچر»، مدیر بخش نقاشی های اساتید قدیمی، گفت: مرد جوان ما ۵۵۰ ساله است، اما به نظر می رسد که می توانست امروز صبح در گالری های ما گشتی بزند. او یک زیبایی واقعی برای همه اعصار است.خانه حراج معتقد است این یکی از مهمترین پرتره های فروخته شده تاکنون است، چراکه نقاشی هایی مانند پرتره «آدل بلوخ-بائر دوم» اثر «کلیمت» که در سال ۲۰۰۶ به قیمت ۸۷.۹ میلیون دلار فروخته شد و پرتره «دکتر گاچت» اثر «ونگوگ» که در سال ۱۹۹۰ به مبلغ ۸۲.۵ میلیون دلار فروخته شد، پس از این دو اثر، یک رکورد جهانی محسوب می شود.بیشتر آثار «بوتیچلی» در بزرگترین موزه های جهان هستند و فقط ۱۲ اثر پرتره از او موجود است.
«Sotheby's» گفت این پرتره، که در ژانویه در نیویورک به فروش می رسد، به اندازه پرتره «مردی با مدال» اثر «دو مدیچی» در گالری «Uffizi» در فلورانس و پرتره «جیولیانو» از «دو مدیچی» در گالری ملی هنر واشنگتن دی سی دارای اهمیت است.این پرتره، مرد جوانی که یک صفحه گرد و کروی شکل در دست دارد، در مجموعه لرد نیوبورو در «کارنارفون» در ولز در دهه ۱۹۳۰ به ثبت رسیده است.اعتقاد بر این است که توسط جد او سر توماس وین، اولین لرد نیوبورو، هنگام زندگی در توسکانی خریداری شده است.
این تابلو ظاهراً در اتاقی ناشناخته برای جهان خارج آویزان شده بود، و اهمیت آن شناخته نشده بود.
تابلوی «بوتیچلی» طی ۵۰ سال گذشته در «گالری ملی لندن»، «موزه هنر متروپولیتن نیویورک»، «گالری هنر ملی واشنگتن» و «موزه استودل فرانکفورت» به نمایش گذاشته شده است.کارشناسان می گویند که چهره این مرد جوان مظهر آرمان های زیبایی دوره رنسانس بوده، و موهای بلند موج دار در آن دوران رواج داشته است.
لباس محرمانه او متوسط به نظر می رسد اما در آن دوران استفاده از پارچه هایی به رنگ ارغوانی تیره گران قیمت بوده و نشان می دهد او ثروتمند و از طبقه بالای جامعه بوده است.
شرایط مذهبی دوران رنسانس باعث شد تا «بوتیچلی» آثار کمتری خلق کند. «گیرولامو ساوونارولا» کشیش معروف و قدرتمند فلورانس در سال ۱۴۹۷ دستور داد تا هرآنچه از کتاب و اشیاء و آثار هنری را که گنار به شمار می آورد، در آتش سوزانده شوند و در همین سال بود که «بوتیچلی» نیز علی رغم میل باطنی خود دو تابلوی شاهکار با نام های «ونوس» و «پریماورا» را که در زمان خود از مشهورترین و محبوب ترین آثار نقاشی جهان محسوب می شدند را در سال ۱۴۹۷ به آتش کشید.