فیلیپ در فوریه سال 1938در اورگان چشم به جهان گشود. درسش را در دانشگاه
اورگان در سال 1959 در مقطع کارشناسی و در سال 1962 در مقطع کارشناسی ارشد به
اتمام رسانید. در سال 1963 فیلیپ نایت فروش کفش های ورزشی را در پشت ماشینش آغاز
کرد. و چهل سال بعد ریاست برترین و بزرگترین شرکت ورزشی دنیا را بعهده گرفت. از
سال 1964 تا سال 1972 او به همراه مربی دوندگی خود، بیل بوورمن، کتانی های ژاپنی
را در آمریکا عرضه می کردند، و رفته رفته بنیانگذار امپراتوری برند نایک شدند. در
سال 1980 خش خش کتانی های نایک همه جا شنیده می شد و فیلیپ به ریاست شرکت چندین
بیلیون دلاری خود ادامه داد.
اما اینکه نایت چگونه این شرکت بزرگ را بنیانگذاری کرد بر پایه سه اتفاق بود.
اتفاق اول در سال 1957 رخ داد زمانیکه فیلیپ مربی قدیمی خود بوورمن را اتفاقی ملاقات
کرد. بوورمن یک ورزشکار قدیمی المپیک بود که هیجان و نیروی محرک اش برای ورزش و نو
آوری، الهام بخش شروع بیزینسی بر پایه ی همین دو اصل، ورزش و نوآوری، برای فیلیپ
شده که بعدها در تاسیس شرکت ناتک شریک فیلیپ شد. اتفاق دوم زمانی افتاد که فیلیپ
در دانشگاه استانفورد در کلاس های بیزینسی دانشگاه استانفورد شرکت می کرد. این
انگیزه زمانی در فیلیپ ایجاد شد که توسط یکی از اساتید دانشگاه مجبور به ارائه ی طرحی
بیزینسی_فروشی برای بالا بردن کیفیت کفش های دوندگی و عرضه ی سودآور آنها از ژاپن در
آمریکا شد. در حقیقت به نوعی چشم انداز نایک در همان کلاس آغاز شد. اتفاق سوم در
سال 1963 رخ داد زمانی که فیلیپ به ژاپن سفر کرد و در آن سفر با مدیر اجرایی شرکت اونیتساکا
عرضه کننده ی کتانی Tiger، ملاقات کرد. در همان ملاقات فیلیپ درمورد عقد قرارداد با آن شرکت
صحبت نمود و وقتی مدیر اجرایی درمورد شرکت خود فیلیپ پرسید، او اولین جوابی را که
به ذهنش رسید داد: Blue Robbin Sport. فیلیپ نایت با این سفر جذب فرهنگ ژاپن شد و جهانی شدن نایک از
همان جا رقم خورد.
در سال 1964 فیلیپ و بوورمن هر دو با سرمایه ی 500 دلاری راه اندازی شرکت Blue Ribbon Sport را با اونیتساکا آغاز کردند. این شرکت در راستای توسعه و پخش کفش
های کتانی برای بازار آمریکای شمالی بود. همچنان که شرکت رشد می کرد، فیلیپ نه
تنها به عنوان حسابدار عمومی مشغول به کار بود بلکه در دانشگاه پورتلند هم تدریس
می کرد. در طی چند سال بی آر اس، بازارهایی در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، و یوگن،
اورگان راه اندازی نمودند و شروع به جذب کارمندانی برای خود شرکت کردند که بعدها
نقش های کلیدی را در شرکت بزرگ نایک عهده دار شدند. در سال 1969 فیلیپ به تنهایی
موفق به فروش 1 میلیون دلار از کتانی های برند تایگر ،Tiger، (ژاپن) شد. در
سال 1971 با به توافق نرسیدن فیلیپ و اونیستاکا در تمدید مجدد قرارداد، فیلیپ و
بوورمن شرکت خودشان را تاسیس کردند. فیلیپ تنها با دو نفرشرکتش را راه اندازی کرد که
یکی از آنها دانش آموز سابق دانشگاه پورتمند برای طراحی کفش کتانی و دومی جف
جانسون کارمند شرکت Blue Ribbon Sport بود او همچنین اسم "نایک" را برای شرکتش
انتخاب نمود. اولین مدل کتانی نایک با نام کورتز در سال 1972 برای تمرین ورزشکاران
المپیک عرضه شد که در همان سال اول توانست
درآمدی بالغ بر 3 میلیون دلار کسب کند.
نایت روی ماندگاری همیشگی نایک بر قله ی اوج، حساس بود و توانست این هدف را به
سرانجام برساند.
منبع : http://www.biography.com/
زندگینامه مدیران برتر را در سایت آقای تبلیغات دنبال کنید ...
He was born in February
1938, Oregon. He graduated from University of Oregon in BBA and Stanford
University in MBA.
Three events
shaped Knight's future as the leader of Nike. The first occurred in 1957 when
he met Bowerman, his coach on the University of Oregon track team. Bowerman was
a former Olympian whose passion for athletes and innovation would eventually
inspire Knight to create a business dedicated to those two things. When Knight
began his business selling shoes to track athletes, Bowerman became his
partner. The second event occurred when Knight
was attending business school at Stanford University. In response to an
assignment from Professor Frank Shallenberger, Knight devised a business and
marketing plan for importing high-quality running shoes from Japan and selling
them in the United States at a high profit margin. In a sense the vision of
Nike was born in that class. The third event occurred in 1963 when Knight
traveled to Japan and met with executives from the Onitsaka Company, which
distributed Tiger running shoes. Knight talked himself into a distribution
contract with the company, and when the executives asked which company he
represented, Knight blurted out the first thing to come into his head: Blue
Ribbon Sports. The trip initiated Knight's lifelong fascination with Japanese
culture and presaged the globalization of Nike.
In 1964 Knight and
Bill Bowerman both invested $500 to start Blue Ribbon Sports, which would work
together with the Onitsaka Company to develop and distribute running shoes for
the North American market. As the company struggled to grow, Knight worked as a
certified public accountant and taught at Portland State University. Over the
next few years BRS retail stores opened in Santa Monica, California, and
Eugene, Oregon, and the company began to assemble employees who would later
take on key roles at Nike. In 1969 alone Knight sold $1 million worth of Tiger shoes.
By the end of 1971 contract disagreements with Onitsaka prompted Knight and
Bowerman to consider starting their own shoe company. Knight paid a former
Portland State student to develop the swoosh design, and Jeff Johnson, a Blue
Ribbon Sports employee, literally dreamed up the Nike name. The first model of
shoe, the Cortez, debuted at the 1972 Olympic trials, and in that first year Nike had revenues of more than $3
million.
Knight
was vigilant to keep Nike at the top of the industry.