در مقالات اخيرم بنام هاى #سَلمك ، #باجريگار و #چيليدر از عشق و مديريت گفتم .
مقوله اى كه متاسفانه به آن كمتر مى پردازيم ...

اينبار نيز از معلمان و مديران عاشقى سخن خواهم گفت بنام شرپا 
 شرپاها افراد محلى نپال هستند و حدودا پانصد سال قبل ساکن کوهها شده اند. این افراد کوهنورد در حمل بار کوهنوردان به قله ها و صعود به کمپ ها يارى رسان آنها هستند . این افراد با تجربه با قدرت بدنی که بدلیل زندگی در ارتفاعات بدست آورده اند ، در صعود به قلل بلند منطقه مشاوران خوبی محسوب می شوند و کوهنوردان حرفه ای معمولا از این افراد استفاده می کنند.
براى مثال از ابرشرپايى بگويم بنام " آپاشرپا " مرد نپالى سخت كوش كه با حدود شصت سال سن ، بيشتر از ٢١ بار قله اورست را فتح كرده و كسى نمى داند !! 
شرپاها آن‌قدر قله ها را فتح کرده‌اند که دیگر، فتح دوباره‌ی قله ها برایشان هیجانی ندارد ، اما رمز حرفه اين مردان عجيب و قدرتمند و متواضع چیز دیگری است :
شرپاها، خود را پررنگ نشان نمی‌دهند. اصلا نشان نمى دهند! 
آفتاب سوزان پوستشان را زخمى ميكند ، زير فشار سرما استخوان مى تركانند و در حاشیه می‌مانند.

در یافتن راه مشورت می‌دهند. اما اجازه می‌دهند که کوهنوردان " احساس کنند " که قله را خود فتح کرده‌اند و 
افتخار فتح را به آنها هديه مى دهند ...
شاید هرآنكه می‌خواهد معلمی ، مربی‌گری یا مديريت را تجربه کند، باید کمی به اخلاق شرپاها فكر كند .

مهربانى را لمس كند ، سلامها را بى غرض پاسخ دهد. دستها را بگيرد و بالا بكشد. کمک کند بى آنكه بگويد و دیده شود ...

تا هر کس خود ، لذت کشف را تجربه کرده و بزرگ شود 
و روزى آنها هم دستى را بى منت بفشارند .

#مهربان_باشيم
#دنيا_را_به_آغوش_بگيريم
#كار_را_زندگى_كنيم

#حسين_ناصرى